beytülhəram — ə. «qadağan olunmuş ev» Kəbə (Kə’bədə kənar işlərlə məşğul olmaq qadağan edildiyindən belə adlandırılır) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məmnu’ — ə. qadağan olunmuş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mənhiyyə — ə. qadağan edilmiş (iş və s. haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mən — 1. Danışan adamı bildirən birinci şəxs əvəzliyinin təki. Mən sonra gələrəm. Mən deyən oldu. – Ah, mən gündən günə bu gözəlləşən; İşıqlı dünyadan necə əl çəkim? M. Müş.. ◊ Mən ölüm dan. – xahiş və ya yalvarış məqamında işlədilir. Sizə bu təziyədən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəhy — ə. 1) qadağan etmə; 2) qrammatikada: əmr şəklinin inkarı. Nəhyi münkər şəriətin qadağan etdiyi əməllərdən çəkinmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
emabrqo — <isp.> hüq. Bir ölkəyə mal gətirilməsinin və ya oradan mal çıxarılmasının qadağan edilməsi. // Bir dövlətin, cəza tədbirləri olaraq, başqa dövlətlərə məxsus gəmilərinin və yüklərinin öz limanına girməsini, yaxud oradan çıxmasını qadağan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irtikab — is. <ər.> köhn. Günah iş görmə, günaha batma, pis və ya qadağan edilmiş bir iş görmə. İrtikab etmək – günah iş görmək, qadağan edilmiş pis bir iş görmək. Niyə verdin fənayə doğruluğu; İrtikab eylədin bu oğruluğu? M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məmnu — is. <ər.> Qadağan, qadağan edilmiş, yasaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəhy — is. <ər.> 1. Qadağan, qadağan etmə. Zahid şərab nəhyi üçün ayə söyləyir; Lakin sorulsa, anlamayır hansı ayədir. Ə. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
